Stilte

Er is een stilte die mijn diepste diep raakt.
Er is een eenzaamheid die ik niet kan delen.
Er is een verdriet dat mij machteloos maakt.
Er is een pijn die mijn ziel raakt.
Er is een wanhoop, die mij radeloos laat voelen.
Er woedt een onrust.

En toch dien ik even stil te worden en naar
het ritme van mijn hart te gaan.
En dan weet ik weer: Ik leef!

En dat de stille eenzaamheid en het verdriet
die mij pijn doen en me wanhopig laten zijn een functie hebben.
En dat is:

Ik durf mijn leven te leven door mezelf te geven.
Waar ik ook ben en waar ik ook ga.
En dan reflecteer ik het stille licht en het
zal wederom ook naar mij toe reflecteren.